Jak świętować to po włosku

Myślę, ze osoby na emigracji albo dostosowują się do otoczenie, asymilują się z nim prawie zapominając o swoich korzeniach, albo nadgorliwie pielęgnują swoje tradycje. W zasadzie trudno jest znaleźć osoby „pomiędzy”. Obserwując rożne dzielnice Nowego Jorku ma się wrażenie za ta druga grupa staje się wręcz karykaturalnym obrazem własnego społeczeństwa. To znaczy Włosi staja się bardziej włoscy niż ich rodacy we Włoszech. To samo dzieje się z Polakami, Chińczykami, czy Grekami.

Przechadzając się po polskiej części Greenpointu ma się wrażenie jakby się zostało przeniesionym do Polski z lat 90tych. Czas się tutaj zatrzymał. Ta cześć Polski nigdy nie stalą się częścią Unii Europejskiej. Pomimo postępującej globalizacji, ta mała część świata zachowuje swoją kulturową odrębność.

O ile pielęgnowanie tradycji jest bardzo ważne, często staje się to bardzo jaskrawe. Tak tez się stało ze stara włoska części Brooklynu – Dyker Heights. Jej mieszkańcy, katoliccy włosi, słyną z dekorowania swoich domów na święta. Sama domy tez często wyglądają jak małe włoskie renesansowe pałace.

Ta świąteczna tradycja, a raczej jej przepych, sprawił ze Dyker Heights jest nazywane Dyker Lights, a samo miejsce stało się atrakcją turystyczną. Zresztą zobaczcie sami:

Jestem bardzo ciekawa czy zgadzacie się ze mną, jakie są wasze spostrzeżenia o pielęgnowaniu tradycji przez osoby mieszkające na emigracji?